logo L'angolo dell'ARTE Alfredo Ossino

POESIE SICILIANE di Alfredo Ossino

U MARI

Era carusu e taliava u mari,
l'unna batti a 'nsichitanza,
a cosa mi faceva pinsari
a so pacenzia e a so custanza.

Di millanni fa a stissa cosa
si tira a rina e c'ha rimetti
mai una vota si riposa
mai una vota ci la smetti.

Avi a forza do Signuri,
mancu a petra ci risisti
'nta millanni fa sculturi,
ca su a 'miria di l'artisti.

L'omu 'nchinu di 'ncuscenza
u inchi sempri di lurdia,
ma u mari cu custanza,
subutu dopu pulizia.

A pacenzia di lu mari
è vecchia di mill'anni,
nuddu mai u pò stancari
nuddu ci procura affanni.

Tanti anni ha na passatu,
u mari è chinu di munnizza,
pò essiri ca l'omu ha vinciutu,
ca ha stancatu 'sta rannizza?

Haiu firucia 'nta lu mari,
l'omu è vili e nun a dura,
a spiranza mi fa pinsari
ca a fini vinci la natura.

Pero, l'omu mi spaventa,
è forti e ostinatu,
cu tutti si cimenta
supra a tutti ha cumannatu.

Sta cosa nun pò durari
pirchì l'omu accussi intelligenti
lotta sempri cu lu mari
e pa natura è nun fa nenti?

Pirchì l'omu nun capisci
ca da natura è 'mpizzuddu
ca su chista a spirisci
puru iddu diventa nuddu.